Yazılar

Halife seçimi, erken İslam toplumunda meşruiyet boşlukları yarattı, bu boşluklar Osman’a karşı muhalefetin ve yönetim eleştirilerinin temelini oluşturdu.

İnsan düşüncesi burhanî, beyanî ve irfanî düşünme biçimleriyle şekillenir; hiçbir yöntem mutlak değildir, hepsi birlikte kullanılarak hakikate ulaşılır.

Kur’an akıl için rehberlik sağlar, akıl ile vahiy arasındaki diyalog hakikati ve insanın varoluş değerini görünür kılar.

Aristo’nun insanı “düşünen canlı” olarak tanımlaması yetersizdir. İnsan, düşünmenin yanı sıra nasıl düşündüğüyle ve sabit, değişmez değerlerle tanımlanmalıdır.

Allah’ın misli yoktur, ‘Leyse ke mislihi şeyun’ ifadesi, O’nun Zâtı ve mislinin de teşbih edilemeyeceğini belirtir. Allah’a dair değerler misalen bilinir, benzeri yoktur.

Kur’an ifadeleri, Tanrıya benzetmelerin dilsel ve zihinsel sınırları nedeniyle hukukî ve etik yorumlarda bağlama bağlı sonuçlar üretir.

Ayet bağlamı ve nahivî yorum, Tanrı’nın zaman ve mekân üstü varlığını ve mislin reddini gösterir, bu durum şirk ve insan temsili anlayışını değiştirir.

Allah’ın benzersizliği, lahid teriminin dilbilimsel çözümlemeleri ve isim-anlam ilişkilerindeki örneklerle net biçimde ortaya konur.

Kefaret türleri ve fiyat karşılaştırmaları, Kuran’da kefaret ayetinin farklı yorumları ve tarihsel fiyat verileri nedeniyle uygulamada tutarsızlık gösteriyor.

Hikmet, bilgi ile erdemi birleştirir, karar verme süreçlerinde toplumsal düzeni ve bireysel olgunlaşmayı destekleyen etik ve pratik çözümler sunar.