Yazılar

Namaz ritüelleri ve şekli Kur’an’dan değil, geleneklerden (ittifak ve tevarüs) gelir; Kur’an, bu geleneklerin iyi ve kötü yanlarını ayırt etmek için evrensel bir ölçü sunar.

Allah’ın bilinmesi, farkındalık eksikliği içsel bağlılığı zayıflatır, Şeytanın saptırma taktikleri ve modern güç yapıları ise müminlerin ahlakını ve salih

Ayet ile mucize ayrımı, beyyinat ve rivayet algılarının eleştirisiyle birlikte sihir söyleminin toplumsal kökenlerini ve meşruiyet tartışmasını açığa çıkarır.

Diyanet mushafları, illet, ibdal ve eklemeler nedeniyle kıraat uygulamalarında ve metin bütünlüğünde belirgin standartlaşma ve tartışma yaratıyor.

Teşbih-i zımni, sunulan örneklerle ayetlerin mecazi katmanlarını ortaya koyar ve çeviri tercihlerini doğrudan etkiler, yorum süreçlerini biçimlendirir.

Modern çevirilerde süregelen hatalar, muhataplık ve bağlamsal öncelikler göz önüne alınmadığı için mecaz anlamların saptırılmasına yol açar.

Kur’an’ın bağlayıcılığı, temel kaynaklarla birlikte tefsir yöntemlerini şekillendirir, bu durum insan iradesi ve sorumluluk tartışmalarında sınırları belirler.

Tefsir, Kur’an ayetlerinin dil, bağlam ve tarihsel arka plana göre çözümlemesini sağlar, analoji ve farklı yaklaşımlar yorum çeşitliliğini ortaya koyar.

Tefsir farklılıkları, metinsel belirsizlikler ve dil-çeviri tercihleri nedeniyle hukuki çıkarımları değiştirir, sosyal algıda ve akademik eleştirilerde

Kur’an okuma metodunun tarihselci ve çeviri odaklı yaklaşımlar, kavram belirsizlikleriyle birleşince yorumlarda sistematik sapmalara yol açıyor.