Yazılar

Sözcüklerin kavramsal değerlerini bilmeden Kur’an’ı anlamak yanıltıcıdır; ‘salat’ sadece namaz değil, geniş bir kavramsal anlam taşır.

Elyazmalarda eklenen elifler metnin morfolojik yapısını ve okunuşunu etkiliyor, kök-ek ayrımı ve bağlam analiziyle tespit ediliyor.

Münafıkların ayet bağlamı, Zemahşeri’nin bağlamsal yorumu ve Abdullah bin Übey örneği, klasik tefsirlerde sistematik çelişkiler ortaya koyuyor.

Kasr, dilbilgisinde sözcük yapısını etkiler ve İslam hukuku bağlamında namaz kısa tutulmasıyla ilgili rivayet ve cem tartışmalarını şekillendirir.

Seferde namaz kısaltma, ibadet hukukunda kısaltma ile eksiltme arasındaki farkı netleştirir ve uygulamada sonucu belirler.

Ayetin bağlamı doğru okununca, metnin barış, tevekkül ve sabır vurguları birbirine bağlı şekilde belirir ve hukuki değerlendirmeler sağlam temele oturur.

Kur’an, İsrailoğullarının miras iddiaları ile ilgili çelişkili yönler gösteriyor, tefsirler ise miras hakkı ve kitap tasdiki konusunda ayrılıklar üretiyor.

Kur’an çevirilerinde ‘sen’ tartışması, ikinci şahıs kullanımının muhatap belirleme ve sadelik açısından farklı sonuçlar verdiğini gösteriyor.

Tebliğin özünde yaşamak, davranışla örnek olmak ve samimi iman pratiğiyle Batı yaşamının cazibesine karşı güçlü bir karşılık sunar.

Kur’an’ı anlama doğru zemin üzerinde imanı güçlendirir, iman tohumunun filizlenmesi Rabbime gitme kararını ve toplumsal duygusallığın dengelenmesini sağlar.