Yazılar

Kur’an benzetmesi, tohum gibi insan ruhunu biçimlendirir, yokluk ve mücadele içinden varlığı yeşertir ve insan olmanın öğretisini sağlar.

Vahiy tanımları, gizlilik ve aktarıcıların niteliği, yorumları ve haberin güvenini belirleyerek Zekeriya örneğinde işaret iddialarının kabulünü şekillendirir.

Kur’an, insanın özgün konumunu mahluk ve sabit referans ayrımıyla vurgular, Aristoteles eleştirisi ve imtihan kavramıyla vahyi bilgi kaynağı olarak öne çıkar.

Davut kıssası, imtihan kavramı ve faslel hitap çerçevesinde mülk ile şedadna tartışmalarını belirler, Musa ile Davut ayrımı metnin yorumunu şekillendirir.

Matematik ve fizik, soyut ve deneysel tutarlılıklarıyla imana dayanak oluşturur ve iman, bilgi için gerekli sabit ilkeleri sağlar.

İnancın tarihsel dayanakları, Müslüman dünyanın bilimle karşılaşmasıyla öne çıktı ve öze dönüş tartışmasını tarihsel bilgi ile iman arasındaki farklılığa

Kitabi varlık toplumların bilgi ve kimlik sürekliliğini korur, yazının erişilebilirliği ve lisan öğretisi ise ortak öğrenme ve insanlaşmayı sağlar.

Vahiy metni, yazılı geleneğe dönüştüğü için dil ve tarih tarafından şekilleniyor, anlam çok katmanlı ve yorumlara sürekli açıktır.

Zafer Algısı toplumsal ve bireysel çelişkiler yaratır, kutuplaşma ve dışlanma üretir, bunun sonucu olarak bireysel vicdan hesaplaşması kaçınılmaz olur.

Malvarlığı dondurma kararı hukuki dayanağı belirsiz, medya kaynaklarındaki çelişkiler ve inanç uygulamalarındaki tutarsızlıklar kamu algısını zedeliyor.