Yazılar

Buhârî usulü, muhaddislik kriterlerinde tutarsızlıklar ve açıklık eksiklikleri gösteriyor, bu eksikler hadis sıhhatine dair değerlendirmeleri etkiliyor.

Yirmi kıraat anlayışı, farklı akıl temelli yorumlar ve metnin zamanına ilişkin ayrışmalar sonucunda teolojik ve hukuki tartışmaları derinleştirdi.

Kur’an, Tevrat, İncil ve Zebur vurgusuyla kutsal kitaplar arasındaki bağlantıyı öne çıkarıyor, Ümmî kavramı ve meal çevirileri yorum farklılıklarını belirliyor.

Kur’an, müminin hayat kitabı olarak dil ve akıl üzerinden öğretici ilişki kurar, varlığın hazinesi ve sahibinin yetkisini ortaya koyar.

Bilgi, cehaleti azaltır, toplumsal kararları yönlendirir ve uygulamaların değerlendirilmesiyle politikaların etkinliğini ortaya çıkarır.

İsrâil kavmi Kur’an’da peygamberlere muhatap olan, ahide bağlanan, ihlallerinden dolayı eleştirilen fakat tövbe ve bağışlanma fırsatları verilen bir toplum

Râzî’nin üç seçenek analizi, özne-yüklem dönüşümlerinin ayetin irâbını bozduğunu, bunun ise anlam kaymalarına ve yaygın yanlış çevirilere yol açtığını

Lahn ile tahrif arasındaki fark, metinlerin anlam katmanlarını ve yorum sınırlarını belirler, böylece inanç algısı ve uygulamalar dönüşür.

Hakkı Ayakta Tutma, yalnızca Kur’an’a dayanır. Keyfi yorumlar ve nakil yerine, aklın rehberliğinde gerçeği savunmak her müminin asli görevidir.

Allah’ı Bilmek akıl, vahiy ve ilahi bilgiyle mümkündür. İnsanın başlangıcını karanlık bir dönemle açıklamak aklen ve ilmen çelişkili bir yaklaşımdır.