Aranan kelime: Aktarım

Nüzul sebebi ve rivayet uyumsuzluğu, tarihsel bağlam ve metin içi mantıkla ele alınarak ayet anlamındaki çelişkileri azaltır ve okumaları sınırlar.

Süleymaniye meâlinde ileri sürülen nesh iddiası, ayetin cümle çözümü, bağlamsal okuma ve dilbilimsel delillerle çürütülmüş, metin bütünlüğü korunmuştur.

Resûllerin insanî ve sıradan halleri, onların örnekliğini ve mesajın erişilebilirliğini artırır, böylece kitabın ikna gücünü ve delil niteliğini güçlendirir.

Murselin kavramı kıssa geleneğinde metinsel örnekler ve kurumsal yorumlarla yeniden tanımlanır, sarf ve nahiv kanıtlarıyla desteklenir.

Âyet başındaki ma edatının kullanımı, çeviri örneklerindeki çelişkeleri ortaya çıkarır ve istisna edatından sonra mansub kullanımını etkiler.

Valideyye, Süleyman bağlamında iktidar meşruiyetini güçlendirir, annelik miras ve vekâlet ilişkilerinde belirleyici rol oynar.

Davut’a verilen Zebur metinleri tabut motifleri ve Tâlût kıssasıyla karşılaştırıldığında dini otorite ve sembolik aktarım örüntülerini açığa çıkar.

Kur’an’ın mücmel yapısı, bütünlük ilkesiyle birlikte ayetlerin bağlam içinde açıklanmasını sağlar, hikâyeler ve kıraat yorumda rehberlik sunar.

If’âl bâbı, ekame fiilinin yapısı aracılığıyla salât ve zekât arasındaki dilbilgisel bağlantıyı, metin içi vurgu ve anlam dağılımını belirler.

Kur’an, kişilere bağlılık yerine rehberlik eder, içsel karmaşayı yatıştırır ve Kur’an adına kurulan tezgâhlar ile çığırtkanlığı etkisiz bırakır.